Jeneratör, var olan her şeyle yakın bağlantısı olan bu dünyanın küçük bir yaratıcısıdır. Jeneratörün kutsal enerjisi sınırları nasıl zorlayacağını bilir ve her şeyin mümkün olduğuna inanmanızı sağlar!
Çocuğun aurası açık ve emicidir , çocuk dünyayı ve tüm canlıları hisseder, etrafındaki her şeye ses yardımıyla tepki verir ve karşılık verir, bu çocuklar ne istediklerini ve kendilerini doğrudan seslerle nasıl ifade edeceklerini daha iyi anlarlar. ⠀
Bir çocuk, kendi tepkisini bir yetişkinden daha iyi dinlemeyi bilir ve yetişkinlere şaşırır; ona göre yetişkinler pek bir şey anlamıyor ve eylem ve kararların açıklanmasını talep ediyor. Çocukluktaki bir jeneratör, dahil olduğu süreçlere basitçe yaşar ve kendini kaptırır. Cevaplarına güvenen bu tür çocukların, korunan ve gözetim altında tutulanlara göre beladan daha iyi kaçındıkları fark edildi.
Amacını, çocuğun bir şeyi neden yaptığını veya istediğini sorarsanız, ne yapacağını şaşıracaktır. Dünyayla etkileşime girme, onu öğrenme, keşfetme, sevinçle haykırma, yuhalama ve her türlü sesi çıkarma fırsatına seviniyor!
Kentsel koşullar bu tür çocuklar için zordur. Monoton, “cansız” oyun alanlarından ilham almıyorlar; dünyayla etkileşimde bulunmayı, yaşam süreçlerine tepki vermeyi seviyorlar: karıncaları izlemek, çekirge yakalamak, ağaçlara tırmanmak, nehre atlamak. Ne yazık ki modern koşullar doğayla bağımızı ve tepkimizi geliştirmemize her zaman izin vermiyor. Ormanlara, köylere, doğayla iç içe olma şansının olduğu yerlere geziler yapılması gerekiyor.
⠀
Bu tür çocuklar en iyi canlı nesnelerle, hayvanlar, insanlar, bitkilerle etkileşime girerek öğrenirler: . Jeneratör yaratıp kendini gösterirse, potansiyeli de o kadar artar. Çizim yapmak, bir inşaat setinden bir şeyler monte etmek, çakıl taşları döşemek, bir kulübe inşa etmek, kedilerle oynamak,çiçek toplamak, toprağı karıştırmak – bunların hepsi dünyada ifade etmek ve kendini tamamen yaşam sürecine kaptırmak için bir fırsattır . Ayrıca Jeneratör, başkalarının davranışlarını iyi bir şekilde kopyalayarak örnek olarak hızlı bir şekilde öğrenir.
Gün içinde fiziksel aktivite yoksa böyle bir çocuk kötü uyuyacaktır. İçinde kaynayan enerjinin farkına varmak için hareket etmek gerekir ve ideal olarak gözleri yorgunluktan birbirine yapıştığında yatağa gitmesi gerekir. Bu tür çocukların uykusu gelmeden önce yatması sağlıksızdır, eğer yorulmazlarsa vücutları gerçekleşmemiş enerjiden gergin olacaktır. Bir çocuğun aktif bir şey yapması ve ardından oyun oynadığı yerde uykuya dalması oldukça normaldir. Bu durumda onu dikkatlice yatağına aktarın. Sabah aynı şekilde aniden uyanır.
Ona doğal gelen şeyin ses çıkarmak ve yapmak olduğunu unutmayın. Akıllarıyla seçim yapmak onlar için zordur. Kendisine sorulana kadar ne istediğini bilmez ve doğrudan talimatlara hayal kırıklığı ve yanlış anlama ile tepki verebilir. Ona evet ya da hayır olarak cevaplanabilecek tek kelimelik sorular sormayı öğrenin. Böylece ne yapmak istediğini, kendisi için neyin doğru olduğunu daha iyi anlayacaktır.
Kelimelerle değil, sesle cevap verebilme yeteneği (evet, hayır, hımm, ah) uyumlama ve iç duygularınızı anlama, iç sesini ve enerjini duyma becerisidir.Bir çocuğu bu fırsattan mahrum bıraktığınızda, onun hissini bastırmış olursunuz. Çocuk, hangi duyu ve seslerin nasıl tepki verdiğini ve neye tepki verdiğini, bu dünyada onu özellikle neyin çektiğini anlamayı öğrendikten sonra, bunun hakkında sözlü olarak konuşmayı öğrenecektir.
Ayırt edici özellikler : enerjik, kendi kendini yöneten, kafa karışıklığına yatkın, enerjiyi nereye yönlendireceğini bilmiyor, çabuk pes ediyor, sürdürülebilir aktivite, yaratıcı enerji, kendi başına bir şeye başlamak zor (dünyadan gelen dış dürtüyü bekleyin), bağımlı etkilemek,
Uyumlu durum: memnuniyet, neşeli
Uyumsuz durum: hayal kırıklığı, durgunluk, kafa karışıklığı
Korktuğu şey: aktivite eksikliği, enerjisini gösterme fırsatları, arzuların bastırılması (cevap verilen bir şeyi yapma fırsatının olmaması)
İhtiyaçlar: aktivite, hareket, ses, tepki verme ve çevredeki dünyaya tepki verme, gün içinde enerjinin farkına varma.
Ebeveynlik stratejisi:
Yönergeleri sorularla değiştirmeye çalışın. Çocuğunuza evet-hayır oyununu öğretebilirsiniz. Ebeveynler bilgileri sorular aracılığıyla aktarmayı öğrenirse, çocuklar karar verme ve dış dünyaya tepki verme becerilerini geliştirebileceklerdir. Örneğin, “Git odanı temizle” yerine “Şimdi odanı toplayabilir misin?” diyebilirsin. “Oyuncakları kaldırmaya hazır mısın?”, “Temizlik konusunda yardıma ihtiyacın var mı?”
İnkar ederken doğal vücut tepkilerine dikkat edin – hayır, tiksinti, beee, eyw, yüzünü buruşturma. Olumlu tepkiler – aha, uh-hı, mmm (coşkulu), ahh (neşeli).
Çocuğun cevabına saygı gösterin, ona kendisinin de seçimler yapabileceğini gösterin, böylece kendini dinlemeyi öğrenecek, daha bağımsız hale gelecek ve seçiminin sonuçlarını anlayacaktır. Soru sorulmaması gerekenler sağlık ve güvenliği etkileyen şeylerdir. Örneğin dişlerini fırçalayıp fırçalamaması gibi. Çocuğun yaşına göre mantık yürüttüğünü ve sonuçları hakkında henüz her şeyi bilmediğini unutmayın.
Jeneratör çocuğu diğer insanların eylemlerine canlı bir şekilde tepki verir. İlgisini çeken şeyleri kopyalamaya ve hatırlamaya her zaman hazırdır. Ona dış dünyayla etkileşime girdiğinde ne gibi hisler ve tepkiler hissettiğini sorun.
Küçük Jeneratör enerjisini nasıl yöneteceğini her zaman bilmez. İçinde kaynıyor ve toplumda her zaman kabul edilemeyen gürültülü davranış ve faaliyetlerle ifade ediliyor. Ona enerjisini geri çekilmeden, koşmadan, zıplamadan, çığlık atmadan gösterebileceği yerleri gösterin. Sessiz ve ölçülü davranması gereken yerlerde bunun geçici olduğunu açıklayın ve diğer insanları işaret edin, ayrıca kendi örneğinizle burada nasıl davrandıklarını gösterin. Çocuğu bu kadar sıkışık koşullarda uzun süre tutmamak önemlidir.
Gün içinde hareket etme veya ilginç bir şey yapma fırsatı yoksa, çocuk uykuya dalmakta zorluk çekecektir. Uyumasına yardımcı olmak için hareket etmesine izin verin (fiziksel aktivite).
Daha büyük çocuklar zihinsel kararları ve başkalarını taklit etme arzusunu geri bildirim ve doğal tepkileriyle karıştırmaya başlayabilirler. Bu nasıl oluyor? Okuldaki öğretmen her gün koşmanın doğru olduğunu söyledi ve çocuk bunun herkes için doğru olduğuna göre kendisi için de doğru olduğuna karar verdi. Sonuçta kendisine belli deliller sunularak söylendi, hatta belki ikna edildi. Bir çocuk kararlarını sizinle paylaştığında, dikkatini vücudun tepkilerine çevirin ve onunla konuşurken kararının duyulardan mı yoksa zihinden mi geldiğine dikkat edin.
Nasıl? Evet-hayır soruları yardımcı olacaktır. “Başka kimse koşmanın sana iyi geldiğini düşünüyor mu?” “Koşmaya gitmek iyi hissettiriyor mu?” “Her gün koşmayı gerçekten seviyor musun?” “Şimdi dışarı çıkmak istediğinden emin misin?” Çocuk yavaş yavaş bu soruları yanıtlayarak kendi tepkilerinin olduğunu, kişiliğine uygun olanı gösterdiğini anlar. Sorulara verilen yanıtlar sayesinde çocuk kendisi ve yanıtı hakkında bilgi sahibi olur.
Ebeveynlerin yaptığı yaygın hatalar :
Jeneratörün ebeveynlerinin ilk ve ana hatası, enerjinin seslerle ifade edilmesini yasaklamaktır.
İkinci ciddi hata ise soru sormak yerine direktif şeklinde talimat vermektir. Ona ne yapması gerektiğini söylerseniz çocuk bağımsız kararlar vermek yerine itaat etmeyi öğrenecektir. Sonuçta, küçük bir Jeneratörün tepki verebilmesi, duygularını dinleyebilmesi ve kendisi adına karar alınmasına alışmaması gerekiyor. Seçme özgürlüğü verilmezse isyan ederler ama isyan aynı anda her şeye, hatta karşılığı olabilecek bir şeye yöneliktir.
Evet, yaşı gereği yapamadığı kararlar var. Ancak çocuk, yetenekli olduğu konularda kendi başına karar verme fırsatı bulursa, bu deneyim vücutta kaydedilir. Çocuğunuza şu seçimi yapmanın sonuçlarıyla yüzleşme fırsatı verin: “Ödevini yapmak ister misin?” “Hayır” diyor küçük Jeneratör. Daha sonra kötü not alır veya öğretmeni tarafından azarlanır. Bundan sonra ona şunu sorun: “Kararının sonuçlarından memnun kaldın mı?”, “Rahatsız oldunuz mu?”, “Tekrar böyle bir duruma düşmek ister misiniz?”
Önemli olan, evet ya da hayır olarak cevaplayabileceği sorular sormak, onun için sonuç çıkarmayın, ancak o zaman çocuk öğrenecektir.
Jeneratörler çevrelerindeki insanların süreç ve davranışları yoluyla çok çabuk öğrenirler; doğaları gereği başkalarının eylemlerine tepki verirler. Hemen hatırlamaz ve kopyalamaz, ancak çocuğunuza bir şey öğretmek istiyorsanız ona hayattan bir örnek verin veya bunu kendi başınıza nasıl yapacağını gösterin. Birçok ebeveyn, çocuğun sadece olumlu davranışlar benimsemediğini hesaba katmaz ve sonra onun bazı şeyleri neden yaptığını merak eder. Örneğin, bir ebeveyn diğerine sesini yükseltirse çocuk çığlık atacak ve sesini yükseltecektir.
